dag 15 - Sorde de l'Abbaye naar St Jean Pied de Port 66 km

Escargot-alarm! Nee, niet die van de vermeende Franse delicatesse maar die van die slijmerige 'Escargot sans maison' of 'Escargot nu'. In grote getale zaten ze voor en om onze tent en hadden het zowaar voorzien op ons brood, blegh!
Snel wegwezen dus ... 
De zon liet zich niet zien en het was best fris. We rijden het Franse gedeelte van Baskenland in, de omgeving wordt meteen anders: glooiender en grilliger en FANTASTISCH mooi. Op de borden van plaatsnamen en straten staat nu alles in het Frans èn in het Baskisch. Ook Kees krijgt moeite met het volgen van gesprekken, net zoals we bv in Friesland in het Fries worden aangesproken. 

Er staan vandaag een paar klimmetjes op het program. De eerste valt best tegen: meteen 9% over zo'n goede halve kilometer. Das niet lang maar wel pittig genoeg om met onze mountainbikes en zware bepakking het zweet door de bilnaad te voelen sijpelen. Bij Caresse-Cassaber splitst de route zich. We kiezen de zgn Camino Frances, de Navarra route. Deze loopt via St Jean Pied de Port en is ca 180 km korter dan via Col de Somport. Wel jammer want via de laatste schijnt het veel rustiger en mooier te zijn. Qua tijd durven we het niet te wagen en willen we ons het niet permitteren om het vliegtuig naar Nederland op 6 september te missen. Misschien dat we later in de gelegenheid zijn om het via deze route eens te doen. 

In St. Palais nemen we even lekker de tijd om uitgebreid te lunchen, we hebben immers tijd zat. Zitten we net goed en wel op de fiets en begint het enorm te plensen! En even later ook nog eens te onweren. Nou, erg fijn was dat niet - het blééf gieten en de temperatuur daalde naar 12 graden. Even ter zijde: voor een icebucket challenge hoeft niemand ons te nomineren ....Als klap op de vuurpijl ging de route ook nog eens een heel stuk via een weg met veel en druk (vracht)verkeer. Voordat we St Jean Pied de Port binnen kwamen hadden we al besloten om een gites of hotel te nemen, in deze kou en regen in een tentje overnachten: dat wordt m niet......

St Jean Pied de Port is voor velen - mn de wandelaars naar Santiago de Compostella - de opstapplaats om hun tocht te beginnen. Dit plaatsje staat dan ook volop in het teken van pelgrims en Sint Jacobus. We hadden een wat meer serene rust verwacht toen we de poort binnen kwamen. Een wirwar van toeristen domineerde de ooit zo pittoreske straatjes. De locale bevolking heeft het concept commercieel goed weten uit te buiten en naar onze mening lag dit waarschijnlijk nooit in de bedoeling van de pelgrimsvader zelf. Misschien kwam het ook dat ons humeur met het uur was gedaald naarmate het bleef regenen en we het wat minder tolerant aangingen.

Een hotelkamer gezocht en na een warme douche en droge kleding het centrum een nieuwe kans gegeven en okay, we geven het toe: het is een hartstikke geinig plaatsje. Lekker gegeten en naar verluidt schijnt het morgen droog te zijn.  

Onze laatste avond in Frankrijk, routeboekje 2 is gesloten en boekje 3 beginnen we morgen met een vette klim van 28 km, gemiddeld 4% de Pyreneeën in ......