dag 16 - St Jean Pied de Port naar Pamplona 75 km

DIKKE VETTE GRIJNS!!!! We hebben m mooi gedaan: die lange zware klim de Pyreneeën in. Uiteindelijk was het eerste stuk 26 km klimmen van 163 m vanuit St Jean Pied de Port tot over de pas van Ibañeta van 1057 m hoog bij Roncevalles. Het ene stukje iets steiler dan het andere maar klimmen bléven we doen. En wat was de omgeving adembenemend mooi met verre uitzichten over dalen en bergtoppen. Gelukkig was de regen van gisteren verleden tijd en bood het mooie zonnige weer ons alle gelegenheid om volop te genieten van al het moois.

Met deze klim nemen we afscheid van Frankrijk - het mooie Frankrijk met vele aardige en enthousiaste mensen die we ontmoet hebben. Het beeld van de chauvinistische en onbehoorlijke Fransoos laten we hiermee ook achter ons.
Wel weer een teleurstelling want ook bij de Spaanse grens stond geen bord 'buenveniedo en Espagna' - net als bij de Belgische èn Franse grens hadden we m hier ook gemist ...

In Roncevalles fietsen we Mia (66) en Hans (73!) uit Otterloo achterop. Die hadden zich gisteravond uit het hotel waar we overnachtten buiten gesloten en Kees liet ze binnen. Mia had anderhalf jaar geleden een nieuwe heup gekregen maar was fit genoeg om de fietstocht vanuit Nederland naar Santiago aan te gaan. Ze waren een week eerder dan wij vertrokken en namen iets meer de tijd. Wie neemt ze dat kwalijk? Chapeau! 

De temperatuur is inmiddels opgelopen tot bijna 30 graden, we drinken heel veel maar het gaat super - we hebben er beiden ontzettend veel lol in. Het daalt licht en de volgende pas 'puerto de Aurizberri' naar 922 mtr dient zich aan. Weer een stuk naar beneden en de laatste pas vandaag is eentje van 801 mtr bij Erro. Goed voor totaal ruim 2200 hoogtemeters in ons totale traject van 75 km van vandaag. 

De omgeving doet na de eerste pas een stuk droger en minder groen aan. Bij sommige delen van het landschap wanen we onszelf zelfs in een western decor.

Na Erro volgt er weer een keuze: gaan we om Pamplona heen of juist dwars door deze oud-hoofdstad van deze streek? We besluiten het laatste en zoeken vlak voor deze stad die met name bekend is om het stierevechten, een camping. 
Deze is prima. We moeten er wel aan wennen dat iedereen ineens Spaans spreekt, tja, dat heb je in Spanje :-)

Op de camping raken we aan de praat met Clemens, een fitte en energieke kerel van 62 uit onze Hollandse randstad. Hij wachtte op de fietsbus die hem èn z'n fiets, na een rondtocht van 3000 km in Spanje, vanavond weer richting Nederland zouden brengen.
We spreken af samen even een hapje te eten en een glas te drinken en dan komt de diepgang. Clemens is een jaar geleden z'n vrouw Nella verloren aan kanker en hij reisde tot die tijd of per fiets of per boot met haar de hele wereld rond. Bijna 40 jaar samen en dit jaar waagde hij het erop in z'n eentje een fietsreis te plannen. Het moment dat hij uit zijn tas een mooi sierlijk blikje met as haalde en vertelde dat hij bij iedere plaats waarbij hij een mooi memorabel moment met haar had beleefd een beetje as achter liet, raakte ons enorm. Clemens straalde veel liefde en verdriet uit toen hij het over Nella had, maar we weten zeker dat de tijd hem alle ruimte geeft om het gemis een plek te kunnen geven.

En zo zag onze zaterdag in Spanje eruit: euforie en kracht over onze fysieke prestatie en daarnaast kwetsbaarheid en vergankelijkheid over hoe het ook anders kan lopen.
Het leert ons keer op keer: optimaal genieten van het mooie om je heen en dat doen we ! DIKKE VETTE GRIJNS!!!