dag 25 - Triacastello naar Palas de Rei 72 km
1 september 2014 - Palas De Rei, Spanje
Na de zware dag van gisteren, plannen we dag van vandaag even wat relaxter in. We besluiten wat anders onze pauzes in te lassen om zo wat minder vermoeid de dag af te sluiten. Gejaagdheid is ook totaal niet nodig want we hebben immers nog 2 dagen om die goeie 140 km te fietsen en eigenlijk hebben we tot zaterdag, dus eigenlijk: zeeën van tijd!
Er staan nog wel wat klimmetjes op het programma vandaag, en ook best steile, maar met beleid prima te doen, denken we. We spreken eerst af dat we niet zo idioot hard die bulten op hoeven te jakkeren en dat niet iedereen die voor ons fietst als rode lap op een stier hoeft te werken. En zo fietsen we gemoedelijk de dag door, nemen de tijd om met mede-camino gangers te praten en te geinen en zo ging het gedoceerder dan gisteren de flink glooiende bulten over.
Kees voorop te vergelijken met een dikke Amerikaanse V8 motor: daar gooi je van alles in, hij gaat maar door en trekt zo gemakkelijk de bergen door ongeacht de hoogte. En Astrid er achteraan als gemiddelde Europese middenklasser: loopt mooi maar het tankje is eerder leeg, maar ook met de juiste brandstof haal je er meer vermogen uit ....
We zijn nu in de provincie Galicië, waarvan gezegd wordt dat het weer wisselvalliger is en dat het meer regent, koeler is Aan de omgeving is het inderdaad te zien: het is een stuk groener en er is meer bebossing met loofbomen. Hier is de maïs ook al bijna zover om gehakseld te worden. Wij fietsen echter nog steeds rond met een temperatuur van boven de 35 graden, vanmiddag tegen half 6 was het zelfs nog even 40 graden.
Inmiddels zijn we ook minder dan 100 kilometer verwijderd van het officiële einddoel en is Astrid begonnen met het aftellen. Na iedere afgelegde kilometer kondigt ze het nieuwe aantal te fietsen kilometers aan, wat misschien wel niet helemaal exact zal kloppen, maar het is zo geinig om te doen. Bovendien minder storend dan nu al te beginnen zingen met ‘we zijn er bijna, we zijn er bijna .....'
In Lestedo, vlak voor onze overnachtingplek, treffen we weer de man die we gisteren de klim hadden op gecoacht. Vanochtend hadden we hem ook al gespot, hij was samen met een andere man de tocht aangegaan. De kerels begonnen nu toch wel erg nieuwsgierig te worden naar het gewicht van onze fietsen en toen één van hen Astrids fiets tevergeefs probeerde op te tillen, rolden hun ogen bijna uit hun oogkassen ....
Inmiddels was Kees uitgebreid in gesprek geraakt met 4 Amerikanen, waarvan we de prijs voor de langste afstand tot nu toe kregen ..... maar ja, ze waren nog maar een dag onderweg en ze zullen ongetwijfeld nog wel meer personen tegen komen die een verdere afstand dan wij hebben af gelegd (Zeker wanneer Hans en Mia hun achterop komen, haha)
We overnachten in Palas de Rei, waarbij Astrid luidkeels bij binnenkomst in het plaatsje riep: 'nog 77 km te gaan!'
En wat zullen jullie ook bruin geworden zijn zo de hele dag buiten vertoeven met die tropische temperaturen...Heel veel succes met de laatste km's en vooral heel veel plezier gewenst! Wat zal het een hoogtepunt zijn om straks Santiago de Compostella te bereiken:-)!! Enjoy!!
Geniet ervan en rust nog een aantal dagen uit voordat je aan de terug vlucht zult beginnen.
Veel plezier nog.
Pet af voor wat jullie (bijna) afgerond hebben.
Lees met veel plezier jullie verslagen.
Geniet aan de finish van een welverdiende cerveza.
Groet,
Hen
Nog heel veel plezier in Santiago . ☀️
Marjan & Jos