dag 11 - St Agneau naar Aubeterre sur Dronne

Yessss, wat ging het lekker vandaag! Zat het tussen de oren omdat we al voorgenomen hadden vandaag een soort van rustdag te houden of ging het gewoon okay?

De nacht op de uitgestorven camping in St Agneau goed doorgekomen en om 9 uur stond zowaar de invalster van de eigenaar voor onze neus. Ze vond het reuze vervelend dat we gisteren zo waren aangekomen, maar dat maakte ze prompt goed met een bak vers gezette koffie en een heerlijke baguette lekker warm uit de oven met jam. We namen alle tijd en zij ook. Op zulke momenten komen de meest leuke gesprekken op gang.

Verder met onze camino ...... de onbewolkte lucht met 25 graden liet tot laat in de middag op zich wachten. Vonden we niet erg - we kleuren nu snel genoeg en bovendien is het met wat lagere temperaturen beter fietsen. 

De tocht vandaag bracht ons verder het Franse département 'Charente' in met nóg mooiere vergezichten dan gisteren en pittoreske dorpjes. We vinden het jammer dat we die wijdsheid niet goed op de foto krijgen, maar het is iedere keer weer een beloning dat je zo'n mooi uitzicht hebt na een pittige klim. Los van de pijntjes willen we wel even kwijt dat we waanzinnig trots zijn op onze benen. Man, wat zijn die in vorm! Nog geen verzuring of aanverwante klachten gehad - hoe lastig de klim ook was. Misschien dan toch het voordeel van het vele trainen en het helpt ons veel om de rest van het lijf te ontzien.

De historische stad Anglouême slaan we over, want door er omheen te rijden komen we langs de 'sources de la Trouve' - de bron waar de rivier de Trouve ontstaat. Hartstikke gek om te zien. Zomaar ergens aan de rand van een wijk, zie je een poel met glashelder water en net daaronder een rotspartij waaruit water opwelt. Even later op de route komen we een zelfde soort tegen maar dan meer opgeleukt in de vorm van een wensbron in Ronsenac. 

Opvallend is dat we - als we al auto's zien, het met name Britse auto's zijn. De vrouw vd camping vanochtend meldde het ook al. We vroegen waarom, maar een antwoord moest ze ons schuldig blijven. Bij onze eindbestemming van vandaag was het overduidelijk: de hele camping was overgenomen door Britten. Sterker nog: we gingen een hapje eten in Auberterre sur Dronne, de plaats waar we neergestreken waren en het was één en al Engelsen wat de klok sloeg. 

Onbedoeld hebben we tijdens onze rustdag toch 80 km getrapt, relaxed en vooral genoten. Morgen als eerste een kijkje nemen in deze mooie en bijzondere plaats en daarna zien we wel wat de dag ons brengt..