dag 18 Estella naar Nájera - 82 km

We zullen wel iets verkeerd doen op de zondagavond als het om eten gaat. Wisten dat de meeste restaurants na 20.30 open waren maar niet dat ze de keuken om 22 uur sloten. Om weer eens vage reden en ons getreuzel waren we pas ruim na 10-en in het centrum van Estella. Bijna alles gesloten maar een nette gastheer beval een eetlokaal om de hoek aan dat nog open was. We werden daar naar boven geleid en de hele Estellaanse oude mannenclub was erop uit getogen - voetbal op tv Barcelona speelde. De dienstdoende ober was ogenschijnlijk not amused met ons late bezoek. Hij drukte diep zuchtend ons de menukaart in handen en knikte met z'n hoofd naar de tafel waar we moesten gaan zitten. Een typische kerel, nors mannetje met een flink postuur. Zwarte blouse tot net boven z'n navel open geknoopt waaruit flink wat borsthaar kwam. We verdenken hem ervan dat hij nog ff voor vertrek vandaag naar z'n werk zichzelf een vette knipoog in de spiegel gaf: 'zo, dat zullen de vrouwtjes wel leuk vinden.'
We bestelden beide een lamsstoofpotje, maar er was nog maar één portie over. Het was het allemaal daar net niet, maar we hebben toch een leuke avond gehad. De ober bleek geen enkel woord over de grens te praten en toen Kees een beetje huis tuin en keuken spaans probeerde, ontdooide de man en kon er zowaar een glimlach vanaf. Het werd een latertje want we moesten ook nog een half uur terug lopen naar de camping.

Vandaar dat we vanochtend ook niet weer bij de eersten hoorden die opstonden. Dat lukt sowieso de hele reis al niet. Diep respect voor de wandelaars die s ochtends al om 5 uur op pad zijn. We komen er steeds meer achterop van alle verschillende nationaliteiten. Met sommige maken we even een kort praatje. Het is met name in de dorpen dat de fiets en wandelroutes elkaar kruisen. Als wij de heuvels beklimmen, zien we ze door de dalen via zandpaden voortzwoegen. In Logroño raken we aan de praat met een Hollander die al weken vanuit Avignon onderweg was. Kees maakte een opmerking dat Jordy ook al zolang onderweg was. 'Oh,' zegt de man, 'waar hebben jullie Jordy gezien? En heeft hij z'n hond nog?' We waren verbaasd: 'nou, eh, zo'n 50 kilometer geleden, maar hoezo ken je Jordy?' De man grijnst: 'natuurlijk! Iedereen kent Jordy!'
We moesten er hartelijk om lachen. Zo ontmoet je op de camino bijzondere mensen, of je nu wandelt of fietst. 

De reis toog vandaag verder door het fantastische mooie landschap van Navarra - het verveelt geen enkel moment. De klimmetjes bleven en net als gisteren zaten er weer een paar flinke pittige tussen met kuitenbijters van tegen de 10%. Toch blijven we ontzettend veel plezier in het fietsen houden en komen we iedere keer weer met een brede glimlach op het hoogste punt. In de 82 km die vandaag hebben afgelegd, zaten ruim 1100 hoogtemeters. Niet veel minder dan gisteren met nòg meer warmte. In de 2e helft van de middag kwam het kwik boven de 40 graden met maximum van 43,3 !
Heftig, zeker wanneer bij een klim de wind wegvalt. Maar echt vervelend vinden we het niet. 

Halverwege de dag laten we Navarra achter ons en komen we in het Rioga gebied. En meteen fietsen we tussen de wijngaarden en de bodega's, Spaanse wijnhuizen, met hier en daar grote velden met oljjfbomen.
De rotsen en de grond zijn hier grotendeels rood/terracotta. Erg mooi om te zien ! 
We konden het vanavond niet laten om een flesje Rioga te halen bij het avondeten. Smaakt heerlijk - in z'n eigen omgeving komt zo'n mooie rode wijn toch het beste tot z'n recht!

En we krijgen net bericht van Jordy: hij heeft z'n pelgrimspaspoort teruggevonden. Deze lag in de kerk waar hij als laatste z'n stempel had gehaald. Super !

We overnachten nu in Nájera aan de rivier Najerilla. Morgen nog wat klimmen en daarna wordt het vlakker in de hooggebergten